۱۳۸۹ شهریور ۱۹, جمعه

قرآن سوزی و پرچم سوزی

بر طبق اخبار رسیده مدت زمانیست که تری جونز کشیش یک کلیسای 50 نفره در ایالت فلوریدای آمریکا تصمیمی گرفته مبنی بر حرکت نمادین سوزاندن قرآن در سالروز 11 سبتامبر. از طرف دیگر هم طبق معمول تمام مسلمانان دنیا فریاد وا اسلاما سر دادند که با این حرکت نمادین کشیش یک کلیسای 50 نفره اسلام بر باد میرود.

ضمن اینکه بنده به شخصه با هرگونه سوزش از هر نوعی مخالف هستم و بیشتر پیرو نقد افکار و عقاید هستم تا سوزش آنها، ولی باید عرض کنم از قدیم گفته اند یک سوزن به خودت بزن یک جوالدوز به دیگران.

من نمیدانم این چه صیغه ایست که اکثریت مسلمانان جهان از هر کشوری از شرق تا غرب دنیا به خود اجازه میدهند که در هر مراسم و جشن و عزاداری به ادای فریضه مهم سوزاندن پرچم کشورهای غربی که مهمترین نماد ملی هر کشور به حساب میآید اقدام کنند و به راحتی آب خوردن از پرچم گرفته تا تصاویر رهبران آن کشورها را که اتفاقا برگزیده واقعی آن ملتها هستند را به آتش بکشند و بر روی نام و پرچم و علائم مقدس کشورهای دیگر رژه نظامی برگزار کنند ولی چنانچه در یک جای دنیا کسی بخواهد مقابله به مثل بکند فریاد مظلومیت مسلمانها به آسمان میرود که آی به عقاید ما توهین شده.

تنها تفاوتی که در این دو سناریو موجود است این است که در کشورهای غربی از رئیس جمهور و وزیر امور خارجه گرفته تا دیگر دست اندرکاران سیاسی دست به کار میشوند تا جلوی این کار را بگیرند ولی در کشورهای اسلامی رهبران سیاسی و مذهبی در کنار هم در صف نخست پرچم سوزی و رژه نظامی از روی نام و علائم مقدس کشورهای دیگر قرار دارند. با کمال وقاهت هنوز هم که هنوزه شعار منحوس مرگ بر این کشور و مرگ بر آن کشور از در و دیوار مدرسه و ادارات و مساجد و تمام مکانهای اداری و غیر اداری کشورهای اسلامی سرازیر است. بنده به شخصه نمیدانم چه حالی به من دست میدهد اگر زمانی در یک کشور خارجی از کنار مدرسه ای عبور کنم و بشنوم دانش آموزان آن مدرسه با صدای بلند فریاد مرگ بر ایران سر می دهند.
شاید توجیه دین مداران در این زمینه این باشد که چون به عقیده آنها مثلا آمریکا یا دیگر کشورهای غربی در مسائل سیاسی آنها دخالت کردند پس مردمان آنها هم باید مستوجب این توهین ها و پرچم سوزی ها باشند. خوب در جواب باید گفت پس کار این کشیش کلیسا هم که در پاسخ به عملیات تروریستی 11 سبتامبر که توسط منتخبی از مسلمانان منطقه انجام گرفت کاملا توجیه منطقی دارد و به اصطلاح عوام " این، به آن، در".
در آخر بنده بار دیگر مخالفت خود را با هرگونه سوزش اعلام میدارم و آرزوی روزی را دارم که همه چیز از مقدس و غیر مقدس، آزادانه مورد نقد قرار بگیرد، البته خوب است مسلمانها هم به خود آمده و درک کرده باشند که این آتش و این کبریت و این کتاب و عکس و پرچم در همه جای دنیا و برای هرکس قابل دسترسیست و جملگی مواد قابل اشتعال .